Από πού προήλθε ο όρος «χρήστης υπολογιστή»;
Χρησιμοποιούμε συχνά τον όρο «χρήστης υπολογιστή», αλλά όταν πολλοί άνθρωποι αγοράζουν υπολογιστές, γιατί να μην πούμε «κάτοχος υπολογιστή» ή «πελάτης υπολογιστή» ή κάτι άλλο; Ψάξαμε στην ιστορία πίσω από τον όρο και βρήκαμε κάτι που δεν περιμέναμε ποτέ.
Η ασυνήθιστη περίπτωση ενός «χρήστη υπολογιστή»
Ο όρος "χρήστης υπολογιστή" ακούγεται κάπως ασυνήθιστος αν σταματήσετε και το σκεφτείτε. Όταν αγοράζουμε και χρησιμοποιούμε ένα αυτοκίνητο, είμαστε «ιδιοκτήτες αυτοκινήτου» ή «οδηγοί αυτοκινήτων», όχι «χρήστες αυτοκινήτων». Όταν χρησιμοποιούμε το σφυρί, δεν ονομαζόμαστε «χρήστες σφύρας». Φανταστείτε να αγοράζετε ένα φυλλάδιο για το πώς να χρησιμοποιήσετε ένα πριόνι που ονομάζεται "Οδηγός για χρήστες αλυσοπρίονων". Μπορεί να έχει νόημα, αλλά ακούγεται περίεργο.
Ωστόσο, όταν περιγράφουμε τα άτομα που εκτελούν έναν υπολογιστή ή ένα πρόγραμμα, συχνά αποκαλούμε τους ανθρώπους "χρήστες υπολογιστών" ή "χρήστες λογισμικού". Τα άτομα που χρησιμοποιούν το Twitter είναι "χρήστες του Twitter" και τα άτομα που έχουν συνδρομή στο eBay είναι "χρήστες του eBay".
Κάποιοι έκαναν πρόσφατα το λάθος να μπερδέψουν αυτόν τον όρο με έναν «χρήστη» παράνομων ναρκωτικών. Χωρίς να υπάρχει ακόμη σαφές ιστορικό του όρου «χρήστης υπολογιστή», αυτή η σύγχυση δεν προκαλεί έκπληξη σε αυτήν την εποχή όπου πολλοί επικρίνουν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για τις εθιστικές τους ιδιότητες. Όμως ο όρος «χρήστης» σε σχέση με υπολογιστές και λογισμικό δεν έχει καμία σχέση με ναρκωτικά και έχει προκύψει ανεξάρτητα. Ας ρίξουμε μια ματιά στην ιστορία του όρου για να δούμε πώς ξεκίνησε.
Χρησιμοποιήστε συστήματα άλλων ανθρώπων
Ο όρος «χρήστης υπολογιστών» με τη σύγχρονη έννοια χρονολογείται από τη δεκαετία του XNUMX – στην αυγή της εμπορικής εποχής των υπολογιστών. Για να προσδιορίσουμε από πού ξεκίνησα, ερευνήσαμε την ιστορική βιβλιογραφία στον υπολογιστή Αρχείο Διαδικτύου Και ανακαλύψαμε κάτι ενδιαφέρον: Μεταξύ 1953 και 1958-1959, ο όρος «χρήστης υπολογιστή» σχεδόν πάντα αναφερόταν σε μια εταιρεία ή οργανισμό, όχι σε ένα άτομο.
Εκπληξη! Οι πρώτοι χρήστες υπολογιστών δεν ήταν καθόλου άνθρωποι.
Μέσα από την έρευνά μας, ανακαλύψαμε ότι ο όρος «χρήστης υπολογιστή» εμφανίστηκε γύρω στο 1953, με Πρώτη γνωστή περίπτωση Στο τεύχος του Computers and Automation (Τόμος 2, Τεύχος 9), που ήταν το πρώτο περιοδικό για τον κλάδο των υπολογιστών. Ο όρος παρέμεινε σπάνιος μέχρι περίπου το 1957 και η χρήση του αυξήθηκε καθώς αυξάνονταν οι εμπορικές εγκαταστάσεις υπολογιστών.
Γιατί λοιπόν οι πρώτοι χρήστες υπολογιστών ήταν εταιρείες και όχι ιδιώτες; Υπάρχει ένας καλός λόγος για αυτό. Μια φορά κι έναν καιρό, οι υπολογιστές ήταν πολύ μεγάλοι και ακριβοί. Στη δεκαετία του XNUMX, στην αυγή των εμπορικών υπολογιστών, οι υπολογιστές συχνά καταλάμβαναν ένα ειδικό δωμάτιο και απαιτούσαν πολύ μεγάλο, εξειδικευμένο εξοπλισμό για να λειτουργήσουν. Για να λάβετε οποιοδήποτε χρήσιμο αποτέλεσμα από αυτούς, οι υπάλληλοί σας χρειάζονταν επίσημη εκπαίδευση. Επιπλέον, εάν κάτι σπάσει, δεν μπορείτε να πάτε στο κατάστημα υλικού και να αγοράσετε ένα ανταλλακτικό. Στην πραγματικότητα, η συντήρηση των περισσότερων υπολογιστών ήταν τόσο δαπανηρή που η συντριπτική πλειονότητα των εταιρειών τους νοίκιαζαν ή τους μίσθωσαν από κατασκευαστές όπως η IBM με συμβόλαια υπηρεσιών που κάλυπταν την εγκατάσταση και τη συντήρηση των υπολογιστών με την πάροδο του χρόνου.
Μια έρευνα του 1957 σε «χρήστες ηλεκτρονικών υπολογιστών» (εταιρείες ή οργανισμούς) έδειξε ότι μόνο το 17 τοις εκατό από αυτούς είχαν τους δικούς τους υπολογιστές, σε σύγκριση με το 83 τοις εκατό που τους νοίκιαζαν. Αυτή η διαφήμιση του Burroughs του 1953 αναφέρεται σε μια λίστα με "τυπικούς χρήστες υπολογιστών" που περιλαμβάνει τις Bell and Howell, Philco και Hydrocarbon Research, Inc. Όλα αυτά είναι ονόματα εταιρειών και ιδρυμάτων. Στην ίδια αγγελία δήλωσαν ότι οι υπηρεσίες πληροφορικής τους είναι διαθέσιμες «με χρέωση», υποδεικνύοντας μια συμφωνία ενοικίασης.
Κατά τη διάρκεια αυτής της εποχής, εάν αναφερόσαστε συλλογικά σε εταιρείες που χρησιμοποιούν υπολογιστές, δεν θα ήταν σκόπιμο να αποκαλέσετε ολόκληρη την ομάδα "ιδιοκτήτες υπολογιστών", καθώς η πλειοψηφία των εταιρειών ενοικίασε τον εξοπλισμό τους. Έτσι, ο όρος «χρήστες υπολογιστών» ανταποκρίθηκε σε αυτόν τον ρόλο.
Μεταμόρφωση από εταιρείες σε ιδιώτες
Με τους υπολογιστές να εισέρχονται σε πραγματικό χρόνο, την εποχή της αλληλεπίδρασης με το χρονομερισμό το 1959, ο ορισμός του «χρήστη υπολογιστή» άρχισε να μετατοπίζεται από τις εταιρείες και περισσότερο προς τα άτομα, τα οποία άρχισαν επίσης να αποκαλούνται «προγραμματιστές». Περίπου την ίδια εποχή, οι υπολογιστές έγιναν όλο και πιο δημοφιλείς στα πανεπιστήμια όπου οι φοιτητές τους χρησιμοποιούσαν μεμονωμένα - προφανώς χωρίς να τους κατέχουν. Αντιπροσώπευαν ένα μεγάλο κύμα νέων χρηστών υπολογιστών. Ομάδες χρηστών υπολογιστών αρχίζουν να εμφανίζονται σε όλη την Αμερική, μοιράζοντας συμβουλές και πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο προγραμματισμού ή χειρισμού αυτών των νέων μηχανημάτων πληροφοριών.
Κατά τη διάρκεια της εποχής των mainframe της δεκαετίας του XNUMX και των αρχών της δεκαετίας του XNUMX, οι οργανισμοί προσέλαβαν συνήθως συνεργεία συντήρησης υπολογιστών γνωστά ως χειριστές υπολογιστών (ένας όρος που προήλθε τη δεκαετία του 1967 σε στρατιωτικό πλαίσιο) ή «διαχειριστές υπολογιστών» (για πρώτη φορά το XNUMX κατά τη διάρκεια της έρευνάς μας) που διατηρούσαν τους υπολογιστές σε λειτουργία. Σε αυτό το σενάριο, ο "χρήστης υπολογιστή" μπορεί να είναι κάποιος που χρησιμοποιεί τη συσκευή και δεν ήταν απαραίτητα ο κάτοχος ή ο διαχειριστής του υπολογιστή, κάτι που ίσχυε σχεδόν πάντα εκείνη την εποχή.
Αυτή η εποχή παρήγαγε ένα σύνολο όρων «χρήστη» που σχετίζονται με συστήματα χρονομερισμού με λειτουργικά συστήματα σε πραγματικό χρόνο που περιλάμβαναν προφίλ λογαριασμού για όλους όσους χρησιμοποιούσαν τον υπολογιστή, συμπεριλαμβανομένων λογαριασμού χρήστη, αναγνωριστικού χρήστη, προφίλ χρήστη, πολλαπλών χρηστών και τελικού χρήστη ( ένας όρος που προϋπήρχε της εποχής των υπολογιστών αλλά γρήγορα τι σχετίζεται με αυτόν).
Γιατί χρησιμοποιούμε τον υπολογιστή;
Όταν η επανάσταση των προσωπικών υπολογιστών εμφανίστηκε στα μέσα της δεκαετίας του XNUMX (και αναπτύχθηκε γρήγορα στις αρχές της δεκαετίας του XNUMX), οι άνθρωποι μπόρεσαν τελικά να αποκτήσουν άνετα έναν υπολογιστή. Ωστόσο, ο όρος «χρήστης υπολογιστή» παρέμεινε. Σε μια εποχή που εκατομμύρια άνθρωποι χρησιμοποιούν ξαφνικά έναν υπολογιστή για πρώτη φορά, η σύνδεση μεταξύ ενός ατόμου και ενός «χρήστη υπολογιστή» είναι ισχυρότερη από ποτέ.
Στην πραγματικότητα, ο όρος «χρήστης υπολογιστή» έχει γίνει σχεδόν σημείο υπερηφάνειας ή ετικέτα ταυτότητας στην εποχή των Η/Υ. Ο Tandy υιοθέτησε μάλιστα τον όρο ως τίτλο περιοδικού για τους κατόχους υπολογιστών TRS-80. Έχουν συμπεριληφθεί και άλλα περιοδικά που έχουν "Χρήστης" στον τίτλο MacUser و Χρήστης Η/Υ و Χρήστης Amstrad و Χρήστης Timex Sinclair و Ο μικροχρήστης Κι αλλα. Μια ιδέα προέκυψε. ο χρήστης Strong» στη δεκαετία του XNUMX ως χρήστης με ιδιαίτερη γνώση που αξιοποιεί στο έπακρο το σύστημα του υπολογιστή του.
Τελικά, ο όρος "χρήστης υπολογιστή" πιθανότατα θα συνεχιστεί λόγω της γενικής χρησιμότητάς του ως πρωταρχικού παράγοντα. Για να θυμηθούμε αυτό που αναφέραμε προηγουμένως, ένα άτομο που χρησιμοποιεί ένα αυτοκίνητο ονομάζεται «οδηγός» επειδή οδηγεί το αυτοκίνητο. Ένα άτομο που βλέπει τηλεόραση ονομάζεται «θεατής» επειδή βλέπει πράγματα στην οθόνη. Για τι όμως χρησιμοποιούμε τους υπολογιστές; Σχεδόν τα πάντα. Αυτός είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους ο "χρήστης" είναι τόσο εύστοχος, επειδή είναι ένας γενικός όρος για κάποιον που χρησιμοποιεί έναν υπολογιστή ή λογισμικό για οποιονδήποτε σκοπό. Όσο συμβαίνει αυτό, θα υπάρχουν πάντα χρήστες υπολογιστών ανάμεσά μας.
